کود جلبکی

نقش جلبکها در ایجاد ایمنی زیستی در محصولات زراعی و باغی

 تغییر شرایط محیطی و آب و هوایی این پتانسیل را دارد که حساسیت محصولات را به عوامل بیماریزای متعدد، یعنی تنش زیستی را افزایش دهد.  افزایش تنوع و شدت بیماری های گیاهی عملکرد و کیفیت محصولات باغی و زراعی را به شدت کاهش می دهد.  بسیاری از پاتوژن‌ها سمومی را تولید می‌کنند و با انجام این کار محصول را پس از برداشت آلوده می‌کنند که می‌تواند زیان اقتصادی شدیدی به تولید محصول در سراسر جهان وارد کند . همه مشکلات فوق در همه محصولات به طور همزمان اتفاق نمی‌افتد، و وقوع آنها کاملاً قابل پیش‌بینی نیست، بنابراین به عنوان مقابله با این خسارات استفاده از سموم شیمیاییو آفت کش های شیمیایی مصنوعی متعدد برای کنترل پاتوژن های گیاهی بسیار متداول شده است.   مصرف  گسترده این آفت کش ها و سموم برای کشاورزان، مصرف کنندگان و همچنین اکوسیستم های طبیعی بسیار مضر است.

 از طریق ظهور تکنیک های در زیست شناسی مولکولی، محصولات تراریخته که حامل ژن های مختلف مقاوم به بیماری هستند از انواع معمولاً وحشی، به دست آمده اند.  با این حال، اجرای موفقیت‌آمیز تعداد محدودی از محصولات زراعی که در آنها مقاومت به بیماری حاصل شده است، از طریق اصلاح ژنتیکی (یعنی محصولات GMO) نیاز به مجوز قانونی از مقامات دولتی دارد زیرا به طور کلی، افکار عمومی جهانی با این رویکرد موافق نیستند .   یک رویکرد دیگر برای دستیابی به استراتژی‌های پایدار مقاومت زیستی القایی در گیاهان، استفاده از محرک‌های طبیعی است  که می‌توانند از جلبک‌های دریایی مختلف مشتق شوند. گیاهان مختلف و جلبکهای دریایی با گذشت زمان، یک سیستم ایمنی ذاتی را برای مبارزه با تهاجم پاتوژن ایجاد کرده اند.  گیاهان با مقاومت سیستمیک اکتسابی (SAR) یا مقاومت سیستمیک القایی (ISR) به آلودگی های پاتوژن پاسخ می دهند.  SAR پاسخ‌های بیش‌حساس را در برابر آلودگی‌های پاتوژن تعیین می‌کند که اسید سالیسیلیک و پروتئین‌های مرتبط با بیماری‌زایی (PR)ترکیبات واسط  جهت انجام این پاسخهای ایمنی می باشند .

 گیاهان مکانیسم های مقاومت خود را در برابر پاتوژن ها با شناسایی الگوهای مولکولی مرتبط با بیماری زا (PAMPs) فعال می کنند.  PAMP های مختلف می توانند به گیرنده های تشخیص الگو در غشای سلولی گیاه از جمله فلاژلین (پروتئین اصلی تاژک باکتریایی) و پلی ساکاریدهای پیچیده مانند کیتین یا گلوکان های مختلف متصل شوند.  اتصال PAMPها به گیرنده تشخیص الگوی مناسب روی غشای سلولی گیاهی منجر به فعال شدن رویدادهای سیگنال دهی پایین دستی می شود که در نهایت باعث واکنش دفاعی می شود .  الایسیتورها ترکیباتی هستند که به عنوان PAMPS شناخته می شوند و باعث القای بیان ژن های دخیل در پاسخ های دفاعی می شوند.  در طول تکامل، جلبک‌های دریایی مختلف مکانیسم‌های دفاعی کارآمد خود را توسعه دادند، از این رو میزان بسیارکمی از بیماری‌های عفونی در جمعیت‌های طبیعی جلبک دریایی وجود دارد.  جلبک های دریایی ساکنان جدایی ناپذیر اکوسیستم های ساحلی جهانی هستند و خدمات اکوسیستمی مهمی را ارائه می دهند که تنوع زیستی محیط دریایی در ساحل را حفظ می کند .  جلبک های دریایی از دیزباز به عنوان تهویه کننده طبیعی خاک مورد استفاده قرار می گرفتند.  در دهه های اخیر، استفاده از بسیاری از جلبک های دریایی به شدت گسترش یافته است و به عنوان یک روند جدید در حال تکامل است، که  این افزایش استفاده از جلبکها با چشم انداز افزایش مواد غذایی و ترکیبات زیست فعال در غذاهای کاربردی و مواد غذایی، تولید فیکوکلوئید، محرک های زیستی گیاهی، سوخت های زیستی و  زیست پالایی می باشد.  پلی فنول‌هایی مانند فلوروتانین‌ها و کربوهیدرات‌هایی مانند کاراگینان، لامینارین‌ها، فوکویدان‌ها و اولوان‌ها ممکن است به‌عنوان محرک‌هایی عمل کنند در صورت استفاده می‌توانند در برابر پاتوژن‌های مختلف گیاهی ایمنی ایجاد کنند.  وجود این ترکیبات زیست فعال، علاقه شرکت‌های مختلف کشاورزی را برای تولید محرک‌های زیستی تجاری با استفاده از زیست توده تعدادی از جلبک‌های دریایی جلب کرده است.

 حالت‌های مختلف عملکرد محرک‌های زیستی مشتق شده از جلبک دریایی تا حد زیادی به مواد خام و روش‌های استخراج آن بستگی دارد.  ( اقتباس از کانال پارس آلگاتک)